“แตกต่าง หลากหลาย งดงาม” เป็นความสุขท่ามกลางการปฏิบัติงานด้านการศึกษาที่ต้องอาศัยหลายๆฝ่ายเข้ามามีส่วนร่วมในการบริหารจัดการการเรียนรู้เพื่อมุ่งให้เด็กไทยทุกคนที่อยู่ทุกแหล่งหล้ามีโอกาสได้รับการศึกษากันถ้วนหน้า เพราะด้วยการศึกษาเท่านั้นที่ทุกภาคส่วนต่างเห็นพ้องต้องกันว่าจะสามารถจรรโลงสังคมให้เกิดสันติสุขได้
ปัญหาสามจังหวัดชายแดนใต้เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนและเร้นลึกจนยากที่จะเข้าใจได้ในบางครั้ง แต่พลังทีมงานทางด้านการศึกษา นักบริหารการศึกษา ผู้บริหารสถานศึกษา รวมทั้งครูและบุคลากรการศึกษาอื่นๆ แต่ละคนก็ยังครื้นเครงและกระฉับกระเฉงทำหน้าที่ของตนเองอย่างมีความสุข ซึ่งเชื่อเหลือเกินว่าทุกๆฝ่ายต่างก็มีหัวใจอยู่ที่เด็ก เพราะเด็กคือทรัพยากรบุคคลที่มีค่ายิ่งเหนือกว่าสิ่งอื่นใด บนพื้นฐานหลักการเดียวกันสำหรับเราทุกคนที่ทำงานด้านการศึกษาได้ร่วมกันตระหนัก
ในโอกาสที่ผู้เขียนได้ลงตรวจเยี่ยมสถานศึกษาหลายแห่งในสังกัดโดยอย่างเป็นทางการบ้างและไม่เป็นทางการบ้าง จึงได้สัมผัสหลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นสภาพจริง ซึ่งบางสิ่งบางอย่างก็เป็นเรื่องที่ไม่เคยคาดคิดไม่เคยรู้มาก่อนจริงๆอันนี้ขอยอมรับ อย่างกรณีที่โรงเรียนบ้านลูโบ๊ะปันยัง อ.กาบัง ยังมีนักเรียนอีกจำนวนหนึ่งซึ่งก็นับว่าไม่น้อยเป็นร้อยกว่าคนที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านปาโตะไม่มีไฟฟ้าเข้าถึง และมีจำนวนนักเรียนอีกหลายคนที่ต้องเดินเท้าจากบ้านที่อยู่บนหุบเขาประมาณ ๔ กม. แล้วมาขึ้นรถรับส่งต่อจากถนนหนทางที่พอสะดวกไปยังโรงเรียนอีกประมาณ ๑๖ กม. จากเหตุการณ์โรงเรียนปิดอันเนื่องจากโควิดที่ผ่านมาคุณครูจึงจำเป็นต้องนำใบงานไปส่งถึงบ้านเพราะจะจัดการเรียนการสอนแบบออนไลน์ (On line)และออนแอร์ (On air)ย่อมไม่ได้อยู่แล้วด้วยข้อจำกัดที่ไม่มีไฟฟ้าใช้ จึงได้เห็นภาพเบื้องหลังของความตั้งใจและมุ่งมั่นของหัวอกคนที่เป็นครูอย่างน่าชื่นชมยิ่ง รวมทั้งการต้องตื่นตั้งแต่ยามเช้าตรู่ของนักเรียนเพื่อเตรียมการเดินทางไกลอย่างทรหดอดทนที่จะต้องมาโรงเรียนช่วงเปิดเรียนปกติ (On site) อย่างเป็นกิจวัตรประจำวัน หากมองในมุมกลับนับว่านักเรียนได้เรียนรู้ทักษะชีวิตที่สำคัญให้กับตนเองอย่างมีคุณค่า เพราะในสักวันหนึ่งข้างหน้าหากพวกเขาต้องเผชิญกับความยากลำบากจะด้วยวิกฤติใด อย่างน้อยพวกเขาได้ผ่านประสบการณ์แห่งการดิ้นรนมาแล้วในช่วงวัยเด็ก
เป็นเพียงหนึ่งตัวอย่างหนึ่งเรื่องราวที่ขอเล่าเป็นพิเศษ ยังมีอีกหลายเรื่องราวที่อยากจะเล่าแต่ไม่อาจจะเขียนได้หมดให้เป็นไปในคราเดียวกัน แต่ทุกสถานศึกษาที่ได้ไปเยี่ยมล้วนเเต่เห็นรอยยิ้มที่เปี่ยมด้วยความสุขทั้งจากผู้บริหาร คุณครูและบุคลากร นักเรียน ตลอดจนถึงผู้ปกครองและชุมชน เราพร้อมที่จะอดทนและฝ่าฟันไปด้วยกันนะครับ สามารถอ้าแขนรับได้กับทุกสถานการณ์ในเรื่องการจัดการการเรียนรู้เพื่อสู่ตัวนักเรียนให้ได้รับประโยชน์มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ในทุกโอกาสแม้จะเกิดวิกฤติอะไรก็ตาม
Different stage: Different village: Different age: Different image,
but we are the same happiness.
