วันอังคารที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2557

เคาะความคิด..บ่มเพาะลูกศิษย์

                                                      ตอน...เรามาทำบุญด้วยกัน
 
“เรามาทำบุญด้วยกัน” คำกล่าวสั้นๆ ซ้ำๆ ตอกย้ำหลายๆครั้งของนายชัยชาญ ช่วยโพธิ์กลาง ผอ.สำนักส่งเสริมกิจการการศึกษา สำนักปลัดกระทรวง กระทรวงศึกษาธิการ ในที่อบรมครูวิทยากรต้นแบบสร้างภูมิคุ้มกันยาเสพติดเยาวชนก่อนวัยเสี่ยงในสถานศึกษา เมื่อวันที่ 29  พ.ค.- 1 มิ.ย. 57 ณ โรงแรมเวล จ.นครปฐม เป็นการวิงวอนขอให้ผู้เข้าร่วมอบรมทุกท่านได้ร่วมกันตระหนักดูแลเอาใจใส่เด็กที่ยากไร้ ด้อยโอกาส ขาดความอบอุ่น และอีกสารพัดปัญหา ซึ่งมีน้อยคนนักที่จะอาสาเข้ามาทำงานทางด้านนี้ เพราะเป็นงานที่ต้องเสียสละ และต้องทำด้วยใจ แต่ก็ถือว่าเป็นงานที่ทำแล้วได้ผลบุญ
                เด็กที่กล่าวไว้ข้างต้น ซึ่งมักจะพบในโรงเรียนขยายโอกาสเป็นส่วนใหญ่ แต่เราก็ไม่ควรลืมเด็กที่กำลังศึกษาอยู่ชั้น ป.5-6  ซึ่งเป็นเยาวชนก่อนวัยเสี่ยงอย่างแท้จริง  กลุ่มนี้แหละบางทีเราพึงต้องดูแลเป็นพิเศษ เพราะยังเปรียบเสมือนได้กับผ้าขาวอันบริสุทธิ์  หากหลุดหลงทางไปจากสิ่งที่ดีงามทั้งหลาย หรือถูกชักจูงเข้าสู่หนทางแห่งอบายมุข ยากที่จะแก้ไขให้กลับคืนสู่แนวทางที่ถูกต้องตามทำนองคลองธรรม เราผู้ปฏิบัติหน้าที่เป็นครูจึงถูกคาดหวังอย่างสูงจากบรรดาผู้ปกครองและชุมชนที่ต่างคนก็ได้มอบความไว้วางใจให้ดูแลรับผิดชอบเยี่ยงลูกของตนเอง
                อย่างไรก็ดี นายทวีพล แพเรือง ผอ.สพป.นครปฐม เขต 2 วิทยากรผู้ทรงเกียรติอีกท่านหนึ่งที่ได้พูดเสริมให้กำลังใจแก่พวกเราในฐานะครูผู้ที่อยู่ใกล้ชิดกับเด็กและปฏิบัติงานในโรงเรียนขายโอกาส ซึ่งท่านได้กล่าวไว้ว่า “การสอนเด็กที่ไม่รู้เรื่องแล้วรู้เรื่องแสดงว่าครูเก่ง แต่ครูสาธิตสอนเด็กที่เก่งแล้วถือว่าครูไม่เก่ง” ฉันใดก็ฉันนั้น หากเราได้ร่วมกันชุบชีวิตเด็กคนๆหนึ่งที่มาจากครอบครัวที่เต็มไปด้วยปัญหา ชี้แนะแนวทางให้พวกเขาสามารถฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆเหล่านั้นได้ และพยายามให้เขาได้เป็นคนดีของสังคม ก็นับว่าเป็นครูที่สุดยอดเฉกเช่นเดียวกัน
                จึงขอขอบคุณคุณครูทุกท่านที่ได้ร่วมกันอบรมสั่งสอนนักเรียนในทุกระดับชั้น จัดโครงการและกิจกรรมต่างๆที่สอดคล้องกับความต้องการของชุมชน ร่วมกันปรับปรุงภูมิทัศน์โรงเรียนให้สวยงาม และขอชื่นชมเป็นพิเศษที่ได้ไปติดตามลูกศิษย์จนถึงบ้าน จะได้เข้าใจสภาพปัญหาของแต่ละครอบครัวที่แตกต่างกันไป อาจจะหนัก เหน็ดเหนื่อย หรือยากลำบากหน่อยสำหรับคนที่ยึดอาชีพเป็นครู แต่ทั้งหมดนี้ขอให้ทุกท่านพึงรับรู้ด้วยว่า เรากำลังทำบุญอยู่ อัลลอฮฺทรงรู้ เพียงขอให้เราได้เนียตอิคลาสไว้หรือมีความตั้งใจอย่างบริสุทธิ์ใจ
                                                บันทึกไว้เมื่อวันที่ 6 มิถุนายน 2557

วันอังคารที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2557

เคาะความคิด...บ่มเพาะลูกศิษย์


                                                                     ฉบับปฐมฤกษ์

                นับเวลาเกือบห้าเดือนที่อยู่โรงเรียนบ้านกระเสาะ เป็นครั้งแรกที่มีโอกาสได้เรียงร้อยถ้อยคำนำสาระสำคัญมาฝากให้เราทุกคนได้อ่านไว้เป็นข้อคิด ทั้งนี้อาจจะเป็นเพราะเราทุกคนล้วนแต่มีอุดมการณ์เดียวกัน มุ่งมั่นอยากจะเห็นนักเรียนเป็นคนดี มีปัญญา และมีความสุข อันเป็นจุดมุ่งหมายหลักที่ทุกภาคส่วนในสังคมได้วาดฝันไว้
                
                ในท่ามกลางสังคมที่มีความแตกแยก แบ่งพรรคแบ่งพวก แก่งแย่งแข่งขัน ชิงดีชิงเด่น เชื่อเหลือเกินว่าทุกฝ่ายก็อยากจะเห็นความสันติสุขกลับคืนมาและดูเหมือนว่าต่างฝ่ายต่างก็คาดหวังด้วยการจัดการศึกษาที่มีคุณภาพเท่านั้นที่จะสามารถจรรโลงสังคมให้อยู่เย็นเป็นสุขได้  จึงมีการเปลี่ยนหลักสูตร ปรับนโยบายหลายต่อหลายครั้ง ภาระหนักอึ้งจึงตกอยู่ที่หัวอกคนเป็นครูอย่างเราๆ เพราะตราบใดที่ยังมีนักเรียนอ่านไม่ออก เขียนไม่ได้ คิดวิเคราะห์ไม่เป็น ทั้งครูและผู้บริหารนี่แหละ กลับกลายเป็นจำเลยให้กับสังคมอย่างหลีกหนีไม่พ้น

                
ขอได้โปรดอย่าไปใส่ใจมากนักกับคำกล่าวครหา หรืออาจจะคิดในเชิงบวก ถือเสียว่าเป็นการติเพื่อก่อก็แล้วกัน ท่านชลอ กองสุทธิ์ใจ ผู้ทรงคุณวุฒิ กพฐ. ได้กล่าวไว้อย่างน่าสนใจว่า “อะไรที่เปลี่ยนใน สพฐ. หรือที่กรุงเทพฯ ช่างเถอะ แต่การเป็นครูขอให้สอนเด็ก รักเด็ก ดูแลเอาใจใส่ เพื่อให้เด็กเป็นคนดี เก่ง แกร่ง และกล้า” ฟังแล้วก็น่าคิดเพราะเราในฐานะวิศวกรสร้างสังคม คงไม่จำเป็นที่จะต้องมีการชื่นชมหรือได้รับการยกย่องจากใครๆหรอก เพียงขอให้เราทำด้วยใจและจิตวิญญาณ ทุ่มเทเสียสละให้กับลูกศิษย์อย่างจริงจัง อัลลอฮทรงโปรดปรานอยู่แล้ว สิ่งที่ดีงามก็จะตามมาเอง ขอเป็นกำลังใจแด่คุณครูทุกท่านและจงทำงานอย่างมีความสุข


                                               บันทึกไว้ เมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม 2557